Stichting Delen is leven voor kinderen in Kameroen

Onze missie is het bieden van ondersteuning aan het weeshuis (met school), genaamd HOTPEC, even buiten de stad Buea in het Zuid-Westen van Kameroen. Buea ligt op de flank van Mount Cameroon, een oude vulcaan van 4000 m. hoog.

Vanuit de gedachte dat we een overvloed aan kennis en materiële middelen hebben, willen we delen met onze medemens aldaar. Wij zijn ervan overtuigd dat we de ouders van het weeshuis kunnen helpen optimaal op eigen benen te staan. Een kerngedachte hierbij is, dat we bij het aangaan van relaties uitgaan van gelijkwaardigheid. Dat betekent ook, dat we onze bijdrage in overleg zullen afstemmen op wat daar het meest noodzakelijk geacht wordt.

Onze visie:
We hebben tot doel, in de breedste zin van het woord, de bewoners van het weeshuis HOTPEC in Buea te stimuleren om in hun eigen levensbehoeften te voorzien.

Strategieën voor HOTPEC:
Gelden inzamelen voor:
 herstellen en inrichten van de bakkerij;
 afbouwen en inrichten van basisschool;
 herstellen van de aanwezige visvijvers;  inrichten kinderbibliotheek;  aanleg speelplaats


Mensen inzetten voor:
 Trainen van leerkrachten
 Voorlichting over hygiëne

Eefke Hoekstra-Bijlsma – Secretaris

Margreet heb ik leren kennen als collega op een middelbare school in Zwolle. Na enige tijd gingen we steeds vriendschappelijker met elkaar om. Zo werd ik ook op de hoogte gesteld van haar reis naar Kameroen en heb ik het hele verhaal gevolgd op de reisblog. Sinds een jaar of 4 ben ik met pensioen, maar ik heb genoeg energie om van alles te ondernemen. Dit valt met name onder het kopje: “koken en tuinieren”. Margreet heeft mij gevraagd voor het bestuur van de stichting. Ik heb “ja” gezegd en ben nu secretaris. Met veel plezier.

Aan het werk met Julius

Margreet van der Weide – Voorzitter

Mijn naam is Margreet van der Weide. Ik ben moeder van twee kinderen en grootmoeder van vier kleinkinderen. Net als Eefke heb ik in het onderwijs gewerkt. Als docent Duits en coach van collega’s en van leerlingen die speciale zorg behoefden.

Een paar jaar voor mijn pensioen brachten vrienden in Kameroen me op het idee om daar na mijn pensionering iets te komen doen in het onderwijs. Zo kwam het dat ik het eerste half jaar van 2018 in dat land doorbracht. De laatste periode was ik in een weeshuis, HOTPEC genaamd, in het Zuidwesten. Het staat op de uitlopers van Mount Cameroon, een indrukwekkende vierduizender die met zijn voeten in de Atlantische Oceaan staat. Het weeshuis heeft een eigen basisschool. Ik heb daar leerlingen geholpen met lezen, verschillende mensen gecoacht en met de leerkrachten gepraat over een goede pedagogische benadering van de leerlingen.

Over de weeshuisouders leest u elders op de site, maar het feit dat zij zó liefdevol allerlei kinderen een thuis bieden, inspireerde mij om een stichting op te richten die hen kan ondersteunen bij het scheppen van een leefomgeving die zelfvoorzienend is en waar kinderen kunnen opgroeien tot volwassenen die zelfstandig in het leven verder kunnen als ze daar weggaan.